سیاره فراخورشیدی از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به: ناوبری، جستجو یک تصویر خیالی از یک سیاره فراخورشیدی.یک سیاره فراخورشیدی (به انگلیسی: extrasolar planet)‏ سیاره‌ای است که خارج از سامانه خورشیدی قرار دارد. تا سال ۲۰۱۳ تعداد ۹۴۰ سیاره فراخورشیدی[۱][۲] کشف شده‌اند. بسیاری از آن‌ها بزرگ‌تر از سیاره مشتری هستند. در سال‌های اخیر با بهبود فناوری رصدی، ۱۳ سیاره فراخورشیدی هم‌اندازه با کره زمین نیز کشف شده‌است.[۳] در میان سیاره‌های فراخورشیدی نمونه‌های شگرفی دیده می‌شوند، برای نمونه سیاره‌ای مشابه به سیاره کوروت-۷بی (COROT-7b) در ۲۶۰ سال نوری از زمین وجود دارد که سرعت گردش آن به‌دور ستاره مادرش چنان بالاست که هر سال در این سیاره تنها سه روز به‌درازا می‌کشد.[۴] دانشمندان بر این باورند که سیاره‌های بیشماری بوده یا هستند که توسط ستارهٔ خود فروبلعیده شده یا از مدار و منظومه خود به بیرون پرت شده و در فضای خالی سرگردان گشته‌اند.[۵] در ۲ ژانویه ۲۰۱۳ پژوهشگران و ستاره‌شناسان مؤسسه فناوری کالیفرنیا اعلام کردند که در کهکشان راه شیری به ازای هر ستاره دست کم یک سیاره موجود است. این موسسه تعداد سیاره‌های فراخورشیدی را ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد عدد، برآورد کرده است. پژوهش بر روی سیاره‌های ستاره کپلر ۳۲ نشان می‌دهد که سامانه‌های سیاره‌ای ممکن است الگو و قاعده‌ای برای ستاره‌های کهکشان راه شیری به شمار بروند.[۶] در سال ۲۰۱۳ ستاره‌شناسان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین در گزارش خود اعلام کردند دست کم ۱۷ میلیارد سیاره فراخورشیدی زمین‌سان در کهکشان راه شیری مستقر می‌باشد.[۷] ستاره‌شناسان مأموریت کپلر می گویند سیاره‌ای فراخورشیدی همانند زمین موجود است که قابل سکونت می‌باشد. دانشمندان می گویند این سیاره که به اسم کپلر ۶۹سی نامیده شده است همانند سیاره‌های سامانه خورشیدی در مداری ویژه پیرامون ستاره‌ای می‌چرخد. این سیاره فراخورشیدی احتمالا نخستین سیاره‌ای است که در آن زندگی خارج از زمین وجود دارد.[۸] رصد سیارات فراخورشیدی در اطـراف سـتاره مادر در مدارشان محال است. زیرا اکثر آن ها حتی 1 میلیونیم نور ستاره خود را هـم نـدارد و نـور کـم فـروغ آن هـا در کنـار خورشید هاي فروزان دوردست مانند شمعی در کنار نورافکنی بزرگ و درخشان است مسلم است که وقتی که به این منظومه ها نگاه می کنیم تنها پرتو افکن را می بینیم. بنابراین منجمـان بـه دنبـال روش هـاي غیـر مسـتقیم یعنـی بررسی تأثیرات گرانشی سیاره، در حرکت و مدار ستاره براي رصد آن ها هستند. محتویات [نهفتن] ۱ اولین کشف‌ها ۲ علائم و اختصارات ۳ جستارهای وابسته ۳.۱ رده‌بندی ۳.۲ سامانه‌ها ۳.۳ رصدها ۳.۴ ماموریت‌ها ۳.۵ دانشمندان ۳.۶ کتاب‌ها ۳.۷ مطالعات ۳.۸ فهرست‌ها ۴ منابع ۵ پیوند به بیرون اولین کشف‌ها[ویرایش]در سال ۱۹۹۲ یک منجم لهستانی به نام الکساندر وُلستکان، اولین سیاره فراخورشیدی را در اطراف پالسار PSR 1257+12 کشف کرد. این کشف سریعاً مورد تایید قرار گرفت و به عنوان اولین کشف سیاره فراخورشیدي تایید شده شـناخته شد. سیاره بعدی در ۶ اکتبـر ۱۹۹۵ توسط تیمی به سرپرستی میشل مایور از دانشـگاه ژنو، به دور ستاره رشته اصلی، 51 Pegasi صورت گرفت. عنوان سیاره ستاره سال یادداشت اولین سیاره کشف‌شده سیاره فراخورشیدی از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به: ناوبری، جستجو یک تصویر خیالی از یک سیاره فراخورشیدی.یک سیاره فراخورشیدی (به انگلیسی: extrasolar planet)‏ سیاره‌ای است که خارج از سامانه خورشیدی قرار دارد. تا سال ۲۰۱۳ تعداد ۹۴۰ سیاره فراخورشیدی[۱][۲] کشف شده‌اند. بسیاری از آن‌ها بزرگ‌تر از سیاره مشتری هستند. در سال‌های اخیر با بهبود فناوری رصدی، ۱۳ سیاره فراخورشیدی هم‌اندازه با کره زمین نیز کشف شده‌است.[۳] در میان سیاره‌های فراخورشیدی نمونه‌های شگرفی دیده می‌شوند، برای نمونه سیاره‌ای مشابه به سیاره کوروت-۷بی (COROT-7b) در ۲۶۰ سال نوری از زمین وجود دارد که سرعت گردش آن به‌دور ستاره مادرش چنان بالاست که هر سال در این سیاره تنها سه روز به‌درازا می‌کشد.[۴] دانشمندان بر این باورند که سیاره‌های بیشماری بوده یا هستند که توسط ستارهٔ خود فروبلعیده شده یا از مدار و منظومه خود به بیرون پرت شده و در فضای خالی سرگردان گشته‌اند.[۵] در ۲ ژانویه ۲۰۱۳ پژوهشگران و ستاره‌شناسان مؤسسه فناوری کالیفرنیا اعلام کردند که در کهکشان راه شیری به ازای هر ستاره دست کم یک سیاره موجود است. این موسسه تعداد سیاره‌های فراخورشیدی را ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد عدد، برآورد کرده است. پژوهش بر روی سیاره‌های ستاره کپلر ۳۲ نشان می‌دهد که سامانه‌های سیاره‌ای ممکن است الگو و قاعده‌ای برای ستاره‌های کهکشان راه شیری به شمار بروند.[۶] در سال ۲۰۱۳ ستاره‌شناسان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین در گزارش خود اعلام کردند دست کم ۱۷ میلیارد سیاره فراخورشیدی زمین‌سان در کهکشان راه شیری مستقر می‌باشد.[۷] ستاره‌شناسان مأموریت کپلر می گویند سیاره‌ای فراخورشیدی همانند زمین موجود است که قابل سکونت می‌باشد. دانشمندان می گویند این سیاره که به اسم کپلر ۶۹سی نامیده شده است همانند سیاره‌های سامانه خورشیدی در مداری ویژه پیرامون ستاره‌ای می‌چرخد. این سیاره فراخورشیدی احتمالا نخستین سیاره‌ای است که در آن زندگی خارج از زمین وجود دارد.[۸] رصد سیارات فراخورشیدی در اطـراف سـتاره مادر در مدارشان محال است. زیرا اکثر آن ها حتی 1 میلیونیم نور ستاره خود را هـم نـدارد و نـور کـم فـروغ آن هـا در کنـار خورشید هاي فروزان دوردست مانند شمعی در کنار نورافکنی بزرگ و درخشان است مسلم است که وقتی که به این منظومه ها نگاه می کنیم تنها پرتو افکن را می بینیم. بنابراین منجمـان بـه دنبـال روش هـاي غیـر مسـتقیم یعنـی بررسی تأثیرات گرانشی سیاره، در حرکت و مدار ستاره براي رصد آن ها هستند. محتویات [نهفتن] ۱ اولین کشف‌ها ۲ علائم و اختصارات ۳ جستارهای وابسته ۳.۱ رده‌بندی ۳.۲ سامانه‌ها ۳.۳ رصدها ۳.۴ ماموریت‌ها ۳.۵ دانشمندان ۳.۶ کتاب‌ها ۳.۷ مطالعات ۳.۸ فهرست‌ها ۴ منابع ۵ پیوند به بیرون اولین کشف‌ها[ویرایش]در سال ۱۹۹۲ یک منجم لهستانی به نام الکساندر وُلستکان، اولین سیاره فراخورشیدی را در اطراف پالسار PSR 1257+12 کشف کرد. این کشف سریعاً مورد تایید قرار گرفت و به عنوان اولین کشف سیاره فراخورشیدي تایید شده شـناخته شد. سیاره بعدی در ۶ اکتبـر ۱۹۹۵ توسط تیمی به سرپرستی میشل مایور از دانشـگاه ژنو، به دور ستاره رشته اصلی، 51 Pegasi صورت گرفت. عنوان سیاره ستاره سال یادداشت اولین سیاره کشف‌شده